မြတ်မွန်

ဘယ္အရာမဆို တည္တံၿခင္း နဲ႔ ပ်က္စီးၿခင္း အဆိုးနဲ႔အေကာင္း ဒြန္တြဲေနတက္တာ.. အခ်ိန္ေတြ ႀကာလာေလ အသံုးၿပဳတာ မ်ားလာေလ ပ်က္စီးဖို႔ အခြင္႔ေရးပိုမ်ားေလ.. ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုး ခြန္အားေတြကို ထုတ္ပိုး ခရီးေပါင္းမ်ားစြာကို ခ်ီတက္ေနခဲ႔တယ္ ေလာင္စာေတြကုန္ခမ္း ေလာင္ၿမိဳက္ၿခင္းေတြ မီးခိုးတိတ္ခ်ိန္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းၿခင္းမွာ အဆံုးသတ္တယ္။ ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင္႔ ၿမတ္မြန္ ps;ဘယ္ေလာက္ခ်စ္လွပါတယ္ဆိုတဲ႔ လူပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ တစ္ေန႔ ကိုယ္႔လမ္းကိုေလွ်ာက္ရမွာပါ..။ ဘယ္သူမွ ဆြဲထားလို႔ မရနိဳင္ပါဘူး။ ထြက္သြားတဲ႔ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ေလးမွာပဲ ေနာက္ေက်ာကို ႀကည္႔ရင္း ဆုေတာင္းေပးေနရံုပါပဲေလ..။ အမွန္တကယ္ ခႏၶာခ်ဳပ္ၿငိမ္းခ်ိန္ကို မေရာက္ေသးသ၍ သူရဲ႕ေရွ႔ဆက္ရမယ္ ေနာက္ဘဝဆိုတဲ႕ ခရီးေပါင္းမ်ားစြာအတြက္..။

ရွင္႔ဟႊားလင္ ( 杏花林 )ဆိုတဲ႕ေနရာေလးကို စိတ္ေၿပလက္ေၿပာက္ သြားခဲ႔တယ္။ ထိုင္ေပ တိရစာၦန္ရံုကို သြားတဲ႔ လမ္းအတိုင္း သြားရင္ ေရာက္နိဳင္ပါတယ္။ တိရစာၦန္ရံုကို သြားတဲ႔လမ္းရဲ႕ေဘးနားက ေတာင္တက္လမ္းေလး အတိုင္းတက္လာရင္ ေတာင္ရဲ႕အေပၚဆံုးမွာ ရွင္႔ဟြားပန္းေလးေတြ ပြင္႔ေနတဲ႔ ေတာအုပ္ကေလးကိုေတြ႔ရမွာပါ။ လမ္းတေလွ်ာက္မွာလည္း ေမာင္းခုန္း ( 貓空)သို႔ ဆိုတဲ႔ ေကာင္းကင္ႀကိဳးရထားလံုးဂိတ္ကို ညြန္းတဲ႔ ဆိုင္းဘုတ္ေလး ေတြကို ေတြ႔ရမွာပါ။ လိပ္စာကေတာ႔ 杏花林休閒農場位於台北市文山區老泉街45巷30號 ဆိုတာေလးပါ။ ထိုင္ေပက သူငယ္ခ်င္းမ်ား ဓာတ္ပံုရိုက္ခ်င္ရင္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ လာလည္လို႔ရေအာင္ လိပ္စာေလးပါ ေရးေပးထားပါတယ္။ ဘေလာ႔က သူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုလည္း စိတ္ဝင္စားရင္ လာလည္ဖို႔ ဖိတ္ပါတယ္။ မသြားတတ္ရင္ေတာ႕ မြန္တို႔ကိုယ္တိုင္ လိုက္ပို႔ပါမယ္။ ေတာင္တက္လမ္းေလးက သိပ္မက်ယ္လွေပမယ္႔ ကားနွစ္စီးေလာက္ေတာ႔ သြားလို႔ရနိဳင္ပါတယ္။ မိုေလးဖြဲဖြဲမို႔ ကားလမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုးက စိုစြတ္စြတ္ နိဳင္လြန္းလွတယ္။ ေတာင္ေပၚေရာက္ေလေလ ဘယ္က ဝင္လာမွန္းမသိတဲ႔ ေလေအးေတြက ကားမွန္ေတြပိတ္ထားေပမယ္႔ ကားထဲမွာ ထိုင္ေနရင္းနဲ႔ကို ခ်မ္းစိမ္႔စိမ္႔ ျဖစ္လာေစတယ္။ ေတာင္ရဲ႕အေပၚကိုေရာက္ေတာ႔ တိမ္တိုက္ေလးေတြေတာင္ ေဘးနားက

ေလလိွဳင္းေလးေတြကို ျဖတ္သန္း ခ်ဳိအီေစတဲ့ အသံလိွဳင္းေလး တစ္ခုရယ္ ေအးစက္တဲ့ နံနက္ခင္းလည္း သင့္ေၾကာင့္....ေႏြးေထြးသြားေစခဲ့ ၿပီ သာယာျငိမ့္ဝဲတဲ့ ေလစီးေၾကာင္းေလးထဲ နံနက္ခင္းတိုင္း ေရာက္ေရာက္လာတက္တယ္ ခန္းစီးေတြအေမွာင္ခ်ထားလည္း အခန္းထဲမွာ ေတာက္ပသြားခဲ႔တယ္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ လင္းပ ၾကည္လင္စြာပဲ ႏိူးထ ခဲ့တယ္ ဒါဟာ.....တကယ္ေတာ့ သင္ဖန္ဆင္းတဲ့ ခ်ိဳၿမိန္တဲ႔ မနက္ခင္းေလးေပါ႔..။ ၿမတ္မြန္

အေဖ ရဲ႕အလုပ္ဆင္းခ်ိန္က ေနာက္က်လြန္းတယ္။ ကေလးက အေဖၿပန္လာခ်ိန္ေလးကို တံခါးဝေလးနား မွီရင္း ေစာင္႔ေလ႔ရွိတယ္။ အေဖ ၿပန္လာတာကို ေတြ႔လိုက္ေတာ႔ အားရဝမ္းသာ ဆီးႀကိဳလိုက္တယ္။ "အေဖ သားတစ္ခုေလာက္ ေမးလို႔ ရမလား။ " "ရတာေပါ႔ ေမးေလ" " အေဖ အလုပ္လုပ္တာ တစ္နာရီကို ပိုက္ဆံ ဘယ္ေလာက္ရလဲ " "အဲတာ မင္းနဲ႔ ဘာဆိုင္လဲ ေမးၿပီး ဘာလုပ္မလုိ႔လဲ" ကေလးေလးက အေဖကို ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္နဲ႔ ထပ္ေမးရွာတယ္။ "ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး အေဖ။ အေဖရဲ႕ တစ္နာရီ လုပ္အားခကို သိခ်င္လို႔ ေၿပာၿပပါလား" "အဲေလာက္သိခ်င္ေနတာဆိုေတာ႔ ေအး ေၿပာၿပမယ္ကြာ ။ တစ္နာရီကို ၂၀ ရတယ္ကြာ" "ေႀသာ္...." "အေဖ သားကို တစ္ဆယ္ေလာက္ ေခ်းပါလား" အေဖက ေဒါသ ထြက္ၿပီး "မင္း ငါ႔ကို ဟိုေမး ဒီေမး ေမးၿပီး အရုပ္ ဝယ္ဖို႔ ပိုက္ဆံ လာေတာင္းေနတာဆိုရင္ ကိုယ္႔အခန္း ကိုယ္ၿပန္။ သြားအိပ္ေတာ႔ ။ အလုပ္က ၿပန္လာတာ ပင္ပန္းရတဲ႔ အထဲ မင္းနဲ႔ ေဆာ႔ဖို႔ အခ်ိန္ မရွိဘူး။ သြား သြားအိပ္ေတာ႔။" ကေလးေလးက အေဖ စိတ္ဆိုး သြားမွန္း သိေတာ႔ သူအခန္းေလးထဲ ၿပန္ဝင္လာၿပီး ကုတင္ေပၚ တက္ၿပီး အိပ္ေနလိုက္တယ္။